Je hebt mij niet, ik ben bij jou.

Lieve lezer,

Twee foto's: 'Pril geluk', M en ik, en jaar geleden: en 'Geluk', M en ik, precies een jaar later: 
En ineens was er een jaar om. Na onze liefdesverklaring van 19 september 2008 (http://www.openbareliefdesverklaring.nl/ is nog online maar soms even uit de lucht) is het eerste jaar omgevlogen. Ik zou hier nu natuurlijk een heel romantische blog over kunnen schrijven. Over rozegeur, maneschijn en al wat dies mer zij. Dat doe ik niet. Iedereen die M en mij ontmoet of samen ziet of wellicht volstaat een ontmoeting met één van ons, moet maar voor zichzelf uitmaken hoeveel rozen en volle manen aan onze relatie te pas komen.

En natuurlijk is er ook meer dan dat. De laatste maanden hebben we dat wel ervaren. In mijn vorige blog heb ik daar voorlopig weer genoeg over gezegd.

Maar wat ik vooral aan onszelf bewonder, bescheidenheid vind ik een totaal overgewaardeerde eigenschap, is dat wij het nog steeds op onze manier doen. We blijven onszelf. We blijven de redenen waarom we hebben gekozen voor een bijzondere ceremonie zonder wettelijke status trouw. We staan nog steeds achter onze keuzes en de wijze waarop wij onze relatie en ons leven samen inrichten.

Zoals een andere grote liefde altijd zei: je hebt mij niet, ik ben bij jou. Ik zou zeggen, laten we dat zo houden.

Liefs,

JJ.