Missing someone!

Dag lezer,

Deze week zou R, mijn vorige lief jarig zijn. Twee december. Altijd een fijne dag. Zo tijdens de donkere dagen voor kerst, als de eerste adventzondag vaak alweer voorbij is, altijd een feestelijk moment. Maar R is er niet meer. Gisteren hebben we bloemen gebracht naar het graf in G. Het is altijd fijn om daar even te zijn. En het klinkt misschien vreemd, maar als ik daar kom schijnt altijd de zon. Soms is de zon vriendelijk en gul en soms komt hij net door de wolken om ons gedag te zeggen.

Al drie en een half jaar is hij er niet meer en toch lijkt het soms alsof het gisteren was. Dat heeft niets te maken met het feit dat er een nieuwe liefde in mijn leven is. Immers geen enkele liefde is dezelfde. Gelukkig niet, je zou er alleen maar van gaan vergelijken. Vaak kom ik iets tegen in de krant of in een boek of ik ontmoet iemand en dan zou ik dat heel even willen vertellen. Heb je ook gelezen dat..... of wist je al dat die en die............ Maar dat kan niet meer. Nooit meer.

Voordat je het zelf mee maakt kun je je niet voorstellen wat 'nooit' meer is. Misschien is dat maar goed ook want ik weet net wat dat zou betekenen voor de manier waarop je met elkaar om gaat. Als je weet dat elk contact het laatste kan zijn, is volgens mij ieder contact per definitie niet meer vanzelfsprekend en dat is ong veel erger. Maar soms zou je graag een lijstje maken over wat je met elkaar nog wilt delen. Ook al gaat het ogenschijnlijk nergens over als het voor jou belangrijk is, dan doet het er toe.

Gelukkig kun je van iemand blijven houden ook al is hij of zij er niet meer. En wat ik dan soms doe, is even naar boven kijken en zachtjes fluisteren wat ik wil zeggen. Volgens mij moet dat ergens terecht komen, waar dan ook.

R, ik mis je.

Liefs,

JJ