Ogenupdate: duivels dllemma?

Dag Lezer,

Regelmatig of eigenlijk heel vaak, wordt mij de vraag gesteld: wanneer wordt je nu geopereerd? Het antwoord is even simpel als ingewikkeld: namelijk geen idee!

Mijn afspraak met het UMCG is zonder opgaaf van redenen verzet van 14 oktober naar 2 november. Ook kan men mij dan nog niet vertellen met wie ik precies een afspraak heb. De arts die volgens het OZR mij zou moeten opereren of een 'gewone' oogarts of misschien zelfs één in opleiding.
Het heeft geen zin om daar al te gefrustreed op te reageren bij de dame achter de telefoon want dat leidt inmiddels tot de reactie: oh, bent u het weer, u moet geduld hebben......

Ik beschik inmiddels wel over mijn dossier maar helaas zit daar nog niet de uitgebreide brief in van het OZR naar aanleiding van de uitslag van de second opinion, te weten, voor zover mijn geheugen nog werkt, tweede helft september verder met behandeling, bloed laten controleren vanwege de negatieve effecten van de pillen die ik moet slikken en een dringend advies over wie de operatie moet uitvoeren. Ik heb dus maar opnieuw een brief gestuurd naar het ziekenhuis om ook over die brief te kunnen beschikken zodat ik zeker weet dat dat wat mij is gezegd op papier staat. Dit vooral om me goed te kunnen wapenen tegen de dames en heren van het UMCG, mocht dat nodig zijn.

Mijn bloed heb ik zelf maar laten controleren. Vandaag heb ik gehoord dat alles nog goed is dus dat betekent dat ik de pillen nog wel even kan gebruiken. Op de lange termijn wordt echter gesteld dat de medicatie, die ook tegen hoogteziekte wordt gebruikt, slecht is voor lever en nieren.

Dat het bloed goed is, is fijn maar ik zou het eigenlijk ook wel met een pilletje minder willen proberen om te zien wat dat doet met mijn zicht en de druk. Want sinds een week of twee gaat het beter. Ik heb soms zelfs het idee dat ik een deel van mijn zicht wat ik had, voordat het mis ging, weer terug heb. Alleen het lezen op de computer en het lang lezen van stukken en een boek lukt nog niet goed. Maar echt zeker weten doe ik dat nog niet want ik doe nog niet alles wat ik voorheen ook deed.

Maar omdat je niet kan voelen hoe het met je oogdruk gaat weet je ook niet of je wellicht met iets minder van die vervelende medicatie toe zou kunnen. Want misschien heb ik gewoon alleen maar minder last van de medicatie en de druppels en is de oogdruk nog steeds niet structureel lager. Geen idee want een afspraak in het ziekenhuis is zoals inmiddels bekend, bijna net zo ingewikkeld te maken als een afspraak met, laten we zeggen, Barack Obama.

Dus enerzijds goed nieuws en anderzijds heel erg ingewikkeld. Want wat ga ik straks doen? Ik weet nu wat ik zie en wat ik heb. De operatie is risicovol en daarnaast is het zo dat iedere keer als het buisje, de drain die er in moet om de druk te verminderen, dichtslibt en er een nieuwe in moet, er littekenweefsel kan ontstaan waardoor het zicht weer minder wordt.

Ik geniet nu nog maar even van het feit dat ik me veel beter voel dan een paar weken geleden. Afhankelijk van de hoogte van de druk en het feit of minder medicatie wel of niet zou werken moet ik toch wellicht voor de operatie kiezen.

Kortom, een duivels dilemma! Het is net een donkere wolk die altijd in de lucht hangt bij alles wat je doet. Als je niet oppast, sta je stil en laat je kansen liggen. Want ja, wie weet, moet je volgende maand wel dit of overmorgen dat en dan is het nu niet handig om, .... en ga zo maar door.

En weten jullie wat nou het allervervelendste is, ik zie niet zo veel maar die wolk, die zie ik dan weer wel.

Liefs,
JJ